เมื่ออิสลามอยู่ที่....

เมื่ออิสลามอยู่ที่ท่อนขา...เส้นทางไปมัสยิดจะเป็นที่ดึงดูดแก่เรามากกว่าเส้นทางไปร้านเกมส์

เมื่ออิสลามอยู่ที่อ้อมแขน...การแบ่งปันจะเป็นที่มุ่งหวังของเรามากกว่าการกอบโกย

เมื่ออิสลามอยู่ที่ปลายนิ้ว...การนับคำซิกรุลลอฮฺจะเป็นที่คุ้นเคยแก่เรามากกว่าการกดเบอร์

โทรศัพท์ของใครคนนั้น

เมื่ออิสลามอยู่ที่หน้าท้อง...อาหารของพี่น้องมุสลิมจะเป็นที่โอชารสแก่เรามากกว่าอาหารของ

ผู้ที่ฆ่าพี่น้องมุสลิม

เมื่ออิสลามอยู่ที่กระดูกสันหลัง...ที่อยู่อาศัยในโลกหน้าจะเป็นที่หวังพักพิงของเรามากกว่าที่อยู่

อาศัยในโลกนี้

เมื่ออิสลามอยู่ที่คอหอย...ความตายจะเป็นที่ระลึกถึงของเรามากกว่าการมีชีวิตอยู่.

เมื่ออิสลามอยู่ที่ริมฝีปาก...คำพูดอันอ่อนโยนจะเป็นที่คุ้นชืนแก่เรามากกว่าคำด่าทอ

เมื่ออิสลามอยู่ที่ฟันกราม...ความอดกลั้นต่ออุปสรรคที่มาประสบจะเป็นที่เพิ่มพูนแก่เรามากกว่า

ความท้อแท้

เมื่ออิสลามอยู่ที่ใบหู...เสียงกุรอานจะเป็นที่รื่นรมย์แก่เรามากกว่าเสียงดนตรี

เมื่ออิสลามอยู่ที่ใบหน้า...กิบลัตจะเป็นที่ผินหน้าของเรามากกว่าจอโทรทัศน์

เมื่ออิสลามอยู่ที่ศรีษะ...ความนอบน้อมจะเป็นสิ่งที่เราแสดงออกมากกว่าความโอหัง

เมื่ออิสลามอยู่ในดวงตา...ความตายของพี่น้องมุสลิมในดินแดนที่ถูกกดขี่จะเป็นที่หลั่งน้ำตาของเรา

มากกว่าความตายของตัวละครในภาพยนตร์

เมื่ออิสลามอยู่ในสำนึก...ปัญหาของประชาชาติอิสลามจะเป็นที่ขบคิดของเรามากกว่าปัญหาของตัวเอง

เมื่ออิสลามอยู่ในหัวใจ...ความรักที่มีต่ออัลลอฮฺจะเป็นที่อิ่มเอิบแก่เรามากกว่าความรักใดใด

เมื่ออิสลามอยู่ในชีวิต...การใช้ชีวิตเพื่ออิสลามจะเป็นที่พอเพียงแก่เรามากกว่าทุกสิ่งที่บรรจุอยู่

ในโลกดุนยา



By Qafilatul-Abrar